اگرچه دانش‌آموزان آمریکایی معمولاً در طول تحصیل خود در ژاپن درباره برنج صدری یاد می‌گیرند، پوشش اغلب بسیار محدود است.
درمان کتاب درسی معمولی بر برنج به عنوان غذا، بر روی کشت برنج به عنوان شغل و بر روی تراس به عنوان محل اقامت جغرافیایی تمرکز دارد. اشاره کمی به موقعیت ذاتی برنج در فرهنگ ژاپنی شده است.
پوشش رسانه ای معاصر از برنج به عنوان یک موضوع تجاری نیز حاوی حذفیات جدی است. سرفصل ها بر این واقعیت تمرکز دارند که مصرف کننده متوسط ژاپنی به طور متوسط پنج برابر بیشتر از متوسط مصرف کننده آمریکایی برای برنج می پردازد.
جزئیات نشان می دهد که مزرعه معمولی ژاپنی اندکی کمتر از سه هکتار است و مزارع برنج به طور متوسط 1/2 هکتار است. برنج صرفاً به عنوان یک موضوع اقتصادی یا مصرف کننده در نظر گرفته می شود.
نتیجه اقتصادی حاصل از این نوع تحلیل واضح به نظر می رسد: ژاپن باید ممنوعیت خود را لغو کند و برنج بیشتری وارد کند یعنی برنج تولید شده در ایالات متحده.
با این حال، در پس درمان محدود کتاب‌های درسی و نتیجه‌گیری‌های رسانه‌ای مبتنی بر اقتصاد، مفهوم برنج در بافت فرهنگی آن نهفته است. این خلاصه موارد زیر را بررسی می کند:
1) برنج به عنوان یک مفهوم عمیق فرهنگی
2) نقش برنج در فرهنگ، فراتر از صرفاً یک ماده غذایی
3) جنبه های موضوع تجارت برنج
برنج در جامعه ژاپن به قدری مهم است که از آن به عنوان جوهره فرهنگ یاد می شود. حتی یک بررسی سطحی فرهنگ ژاپنی نشان می‌دهد که برنج ارتباط پیچیده‌ای با بسیاری از شکل‌ها و عبارات آن، در محیط‌های تاریخی و معاصر دارد.
بسیاری بر این باورند که جنبه های زیر از رفتار اجتماعی ژاپنی از کشت مرطوب برنج سرچشمه می گیرد: مفهوم وا (هماهنگی)، اجماع طلبی، و ارزیابی زمینه اعمال. برخی حتی مفهوم amae (احساس وابستگی) را نیز شامل می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.