اول، بلوک گلدسته معبد وسپاسیان، که اکنون در موزه‌های کاپیتولین قرار دارد، قابل ثبت به دهه 80 پس از میلاد است.
از آنجایی که انتهای سمت چپ این سنگ آنتیک جدید به نظر می رسد که در یک دیوار ساخته شده است، از دید پنهان است، هرگز تمام نشد و علائم قابل مشاهده ابزار اجازه می دهد تا دنباله کاری آن بازسازی شود.
هفت فرآیند متمایز را می توان شناسایی کرد:
بلوک با اره مربع شد،
نمای پلکانی فاسیای آرشیترو و خط دیوار و قرنیز با نقطه خشن شده بود،
لبه‌های فاسیا، که به خطوط قالب‌سازی تبدیل می‌شوند، با یک اسکنه صاف پخ شده‌اند تا نمایه نهایی آنها را نشان دهد.
نوار باریکی از سطوح ناهموار با اسکنه صاف به سطح نهایی حک شد.
به نظر می رسد که این گروه به عنوان یک راهنما عمل کرده و مشخصات مورد نظر آرشیترو را ارائه می دهد.
در داخل این نوار سطح فاسیا با اسکنه صاف صاف می شود.
فاسیای آرشیترو در سمت راست بلوک با استفاده از اسکنه مسطح حک شده است، پروفیل از نوار باریک (4)، احتمالاً با کمک کولیس منتقل شده است.
کنده کاری دقیق از شاخ و برگ در قالب در سمت راست بلوک انجام شد.
مراحل تکی کار که اجزای دقیق قالب گیری سمت راست این بلوک طی کرده اند غیرممکن است زیرا این قسمت ها تا حد زیادی تکمیل شده اند.
با این حال، انتهای ناتمام سمت چپ، بینش قابل توجهی از مراحل مقدماتی کنده کاری در این پروژه ارائه می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.